-
1 założyć nogę na nogę
положи́ть но́гу на́ ногу -
2 założyć
глаг.• доказать• заложить• констатировать• основать• основывать• открывать• предположить• создавать• устанавливать• установить• учредить• учреждать* * *1) (o ubraniu) надеть2) założyć (opatrunek) наложить3) założyć (podwinąć) завернуть, загнуть, подвернуть4) założyć (przyjąć) предположить, принять, предпослать5) założyć (rodzinę) обзавестись6) założyć (utworzyć) основать, создать, учредить7) założyć (zaplanować) запланировать, поставить себецель8) założyć (zapłacić za kogoś) заплатить9) założyć, włożyć, zastawić заложить (поместить)zastawić (oddać w zastaw) заложить (отдать в залог)* * *założ|yćzałóż, \założyćony сов. 1. заложить (чём-л.);2. основать; учредить;\założyć bibliotekę основать библиотеку; \założyć miasto основать (заложить) город;
3. завести; организовать;\założyć spółdzielnię организовать кооператив; \założyć hodowlę drobiu завести птицеферму;
4. (park itp.) заложить, устроить, разбить;5. (gaz itp.) провести; 6. надеть;\założyć okulary надеть очки;
7. (zagiąć) загнуть, подвернуть (край платья и ♂.ň);8. (za kogoś) заплатить (за кого-л., не имеющего при себе денег); 9. принять, предположить; z góry \założyć coś заранее предположить что-л.;● \założyć rodzinę обзавестись семьёй; \założyć gniazdo свить гнездо; \założyć obóz (obozowisko) разбить лагерь; \założyć ręce а) скрестить руки;
б) сложить руки;\założyć protest заявить протест; \założyć nogę na nogę положить ногу на ногу
* * *załóż, założony сов.1) заложи́ть (чем-л.)2) основа́ть; учреди́тьzałożyć bibliotekę — основа́ть библиоте́ку
założyć miasto — основа́ть (заложи́ть) го́род
3) завести́; организова́тьzałożyć spółdzielnię — организова́ть кооперати́в
założyć hodowlę drobiu — завести́ птицефе́рму
4) (park itp.) заложи́ть, устро́ить, разби́ть5) (gaz itp.) провести́6) наде́тьzałożyć okulary — наде́ть очки́
7) ( zagiąć) загну́ть, подверну́ть (край платья и т.п)8) ( za kogoś) заплати́ть (за кого-л., не имеющего при себе денег)9) приня́ть, предположи́тьz góry założyć coś — зара́нее предположи́ть что́-л.
•- założyć gniazdo
- założyć obóz
- założyć obozowisko
- założyć ręce
- założyć protest
- założyć nogę na nogę
См. также в других словарях:
założyć — dk VIb, założyćżę, założyćżysz, założyćłóż, założyćżył, założyćżony zakładać ndk I, założyćam, założyćasz, założyćają, założyćaj, założyćał, założyćany 1. «urządzić coś, zorganizować, zapoczątkować; zbudować» Założyć jakieś towarzystwo,… … Słownik języka polskiego
noga — ż III, CMs. nodze; lm D. nóg 1. «kończyna dolna ludzi, kończyna zwierząt» Prawa, lewa noga. Przednie, tylne nogi (zwierzęcia). Nogi ptaków. Nogi owadów. Długie, krótkie, cienkie, chude, grube nogi. Krzywe, koślawe, kabłąkowate, pałąkowate nogi.… … Słownik języka polskiego
zakładać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, zakładaćam, zakładaća, zakładaćają, zakładaćany {{/stl 8}}– założyć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIa, zakładaćżę, zakładaćży, zakładaćłóż, zakładaćżony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
iść — 1. Alkohol (wino, wódka itp.) idzie, poszedł, uderza, uderzył komuś do głowy, idzie, poszedł komuś w nogi «alkohol zaczyna, zaczął działać na kogoś, powoduje, spowodował u kogoś zawroty głowy, trudności w chodzeniu; ktoś jest pijany»: (...)… … Słownik frazeologiczny
ręka — 1. Być, znajdować się, spoczywać w czyichś rękach, w czyimś ręku a) «być czyjąś własnością, należeć do kogoś»: Wieczorem większa część Pragi znajdowała się w rękach powstańców. J. Andrzejewski, Popiół. b) «zależeć od kogoś»: W tym czasie ogólne… … Słownik frazeologiczny
bandaż — m II, D. a; lm M. e, D. y 1. «pas płótna, gazy lub innego materiału służący do umocowania opatrunku, unieruchomienia kończyny lub powstrzymania krwawienia» Bandaż elastyczny. Założyć bandaż na zranioną nogę. Obwiązać rękę bandażem. 2. techn.… … Słownik języka polskiego
gaz — m IV, D. u, Ms. gazzie 1. lm M. y chem. fiz. «ciało lotne, substancja nie mająca własnego kształtu ani objętości, wykazująca zdolność do samorzutnego rozprężania się, poniżej pewnej temperatury, zwanej krytyczną, przechodząca w stan ciekły; jeden … Słownik języka polskiego
gips — m IV, D. u, Ms. gipssie 1. blm «minerał, uwodniony siarczan wapnia, bezbarwny, biały, szary lub żółtawy, powstający wskutek krystalizacji z wody mórz lub słonych jezior; wypalony i zmielony stosowany do wyrobu materiałów budowlanych, w przemyśle… … Słownik języka polskiego
obrączka — ż III, CMs. obrączkaczce; lm D. obrączkaczek 1. «pierścionek ślubny (rzadziej: zaręczynowy) bez oczka» Srebrna, złota obrączka. Nosić, założyć obrączkę. 2. «opaska aluminiowa z odpowiednim napisem, zakładana na nogę ptakom (zwykle przelotnym) w… … Słownik języka polskiego
zaobrączkować — dk IV, zaobrączkowaćkuję, zaobrączkowaćkujesz, zaobrączkowaćkuj, zaobrączkowaćował, zaobrączkowaćowany «założyć oznakowaną obrączkę na nogę ptaka w celu późniejszej identyfikacji» Zaobrączkować odlatujące bociany. Obserwować zaobrączkowane ptaki … Słownik języka polskiego
